Overleden aan longkanker door de bestraling
Beste Jacob, Zoals beloofd doe ik een verslag jou toekomen over de ziekte van mijn vrouw Lene tot haar overlijden. Begin april 1998 werd door de longarts in het Franciscus Gasthuis longkanker in haar rechterlong vastgesteld. Noch operatie, noch bestraling was niet mogelijk. Alleen chemokuur was nog mogelijk. Na veel ontberingen die zij van de chemokuur ondervond, werd na de vijfde kuur vastgesteld dat voor circa 60% de tumor was bestreden, maar voor circa 40% het niet mogelijk was wat te doen. Het was voor de longarts een aflopende zaak. Het was een kwestie van tijd werd eind augustus gezegd. Het kon een maand duren maar ook eerder. Gelukkig kwam zij in contact met jou Jacob. Vanaf begin 1998 tot begin december knapte zij helemaal op. Haar bloed (HB, Leucocyten, etc) werd steeds beter, dus ook haar weerstand. Zij kon amperlopen, ging altijd met een rolstoel mee. Maar na de resonantie therapie had ze voldoende ademen en kon ze weer lopen. De rolstoel werd teruggebracht van wij zij deze geleend had. Ze had voldoende energie, ze kwam 15 kilo aan gewicht aan. Tot de longarts begin december 1998 vond dat zij toch nog bestraald kon worden. Volgens de radiotherapeut in Delft Ziekenhuis was het maar 10% van wat zij had onvervonden van de chemokuur. Met de hoop dat haar genezingsproces met de 10 bestralingen die zij kreeg zou bespoedigen heeft zij toegestemd. Al na de eerste behandeling ging het fout. Ze had geen eetlust meer. Ze werd gauw moe en lopen ging moeilijk. Al deze symptomen zouden verdwijnen na de laatste bestraling werd haar gezegd. Niets is echter waar. Lopen kon haast niet meer en haar spraakvermogen ging hard achteruit. Eind december was de laatste bestraling. Half januari 1999 ging zijn naar het Francisucs Gasthuis voor controle. Foto’s werden gemaakt van haar rechterlong. Toen bleek dat zij vocht in haar long had. Via punctie in haar rug werd meer dan twee liter vocht en bloed uitgehaald. Na drie ligdagen in het ziekenhuis is zij (gelukkig zonder pijn) overleden. Nu is het te laat. Zij, ik en jij , Jacob, hadden nog zoveel hoop begin december vorig jaar. Bedankt ook namens Lenie voor de gelukkige maanden die wij hebben gehad dankzij jouw therapie. Ik wens je daarom veel succes met jouw behandelingen toe en misschien zijn wij elkaar nog wel. Groetjes, Ben